Jak wykorzystać rośliny okrywowe w ogrodzie?
Rośliny okrywowe (rośliny zadarniające) łatwo się rozrastają i szybko pokrywają powierzchnię ziemi. Można je posadzić w ogrodzie obok krzewów i wyższych bylin, szczególnie tych, które zaczynają wzrost późną wiosną. Dowiedz się jak wykorzystać rośliny ogrodowe w ogrodzie.
Autor: Magdalena Michalak
Tojeść rozesłana
Rośliny okrywowe mają niewielkie wymagania siedliskowe. Bywają zimozielone, niektóre pięknie kwitną. Są niezastąpione w kształtowaniu przestrzeni ogrodu. Są niewysokie, ale łatwo się rozprzestrzeniają za pomocą długich pędów, kłączy lub rozłogów. Wciskają się w każdą wolną przestrzeń ogrodu i z czasem pokrywają ją siatką pędów i liści. Wygląda to bardzo efektownie, ma też tę zaletę, że zapobiega wzrostowi chwastów, które z trudem przebijają się przez gąszcz pędów. Ponieważ są długowieczne, raz posadzone zdobią otoczenie przez wiele lat.
Polecany artykuł:
Rośliny okrywowe między bylinami i krzewami
Rośliny okrywowe mogą towarzyszyć krzewom i wyższym bylinom, szczególnie tym, które zaczynają wzrost późną wiosną (do tego czasu ziemia w ogrodzie jest pusta, co nie wygląda ładnie). Na rabatach bylinowych najlepiej sprawdzają się rośliny płożące o umiarkowanej sile wzrostu. Zbyt ekspansywne mogą zagłuszyć i zarosnąć sąsiednie rośliny, poza tym ich silne korzenie będą konkurowały z nimi o wodę i składniki pokarmowe.
Co posadzić:
- w słońcu i półcieniu – acenę drobnolistną, gęsiówkę kaukaską, rozchodniki, macierzanki, tojeść rozesłaną, truskawkę ozdobną;
- w cieniu – dąbrówkę rozłogową, ogrodowe odmiany jasnoty plamistej, kopytnik pospolity, tiarellę ogrodową, ułudkę wiosenną.
Rośliny okrywowe zamiast trawnika
Są miejsca w ogrodzie, gdzie trawa źle rośnie lub jej utrzymanie w dobrej kondycji wymaga dużo wysiłku: w cieniu pod koronami drzew (niezbędne jest częste dosiewanie i regeneracja trawy, bo przerasta mchem), na piaszczystej, szybko przesychającej glebie i w prażącym słońcu (tu konieczne jest częste podlewanie). W takich miejscach sprawdzą się rośliny okrywowe. Właściwie przystosowane do środowiska zniosą trudne warunki wzrostu. Ich zaletą jest to, że wymagają znacznie mniej pielęgnacji niż trawnik, który trzeba regularnie kosić, podlewać, zasilać nawozami, a starsze murawy także raz na rok poddać wertykulacji czy aeracji. Do obsadzania dużych powierzchni najbardziej nadają się rośliny szybko rosnące, tworzące silne rozłogi lub płożące pędy, które zakorzeniają się w podłożu i tworzące gęstą darń. Najlepsze są rośliny zimozielone. Ich zaletą jest to że przez cały rok są efektowne.
Co posadzić:
- w słońcu i półcieniu – dębik ośmiopłatkowy, irgę Dammera, trzmielinę Fortune’a, pięciornik rozłogowy, płożące odmiany jałowców, mikrobiotę syberyjską;
- w cieniu – barwinek pospolity, bluszcz pospolity, bluszczyk kurdybanek, gajowiec żółty, pragnię syberyjską, podagrycznik pospolity, Variegatum, konwalię majową, tojeść rozesłaną, ułudkę wiosenną, runiankę japońską, mikrobiotę syberyjską.
Rośliny okrywowe na skarpach
Rośliny okrywowe można sadzić na skarpach oraz piwniczkach ziemnych, gdzie koszenie trawnika jest uciążliwe, poza tym nie wszystkie kosiarki się do tego nadają (na skłonach o nachyleniu powyżej 20° nie powinny pracować kosiarki spalinowe). Do obsadzania pochyłości terenu najlepsze są rośliny o silnych i rozgałęzionych systemach korzeniowych. Przerastając podłoże, zapobiegają wymywaniu i osuwaniu się ziemi. Szczególnie polecane są także gatunki, które tworzą silne rozłogi albo kłącza. Ich gęsta siatka oplata glebę, skutecznie przeciwdziałając erozji. Ponieważ na zboczach ziemia łatwo przesycha, należy wybierać rośliny odporne na okresowy brak wody.
Jakie rośliny posadzić:
- w słońcu i półcieniu – czyściec wełnisty, lebiodkę pospolitą, macierzanki, rogownicę kutnerowatą, pięciornik rozłogowy, przetacznik rozesłany, irgę Dammera, płożące odmiany jałowców, miktobiotę syberyjską;
- w cieniu – bodziszek korzeniasty, gajowiec żółty, bluszcz pospolity, mikrobiotę syberyjską, winobluszcz zaroślowy.
Jak uprawiać rośliny okrywowe
W miejscu, w którym są zaplanowane rośliny okrywowe, należy przekopać ziemię i odchwaścić ją. Trzeba to zrobić bardzo dokładnie, wybierając z ziemi najdrobniejsze rozłogi i fragmenty korzeni. Mogą z nich odrosnąć chwasty, a ich późniejsze wyrywanie spomiędzy gęsto posadzonych roślin okrywowych nie będzie łatwe. Następnie warto użyźnić glebę nawozem organicznym, najlepiej kompostem. Rozkłada się go na powierzchni co najmniej 2-centymetrową warstwą (ale można dać go więcej) i płytko miesza z podłożem. W tak przygotowanej glebie można sadzić rośliny. Zazwyczaj umieszcza się po kilkanaście sztuk na 1 m², ale małe rośliny należy sadzić gęściej (20-25 na 1 m²), a krzewy rzadziej (od dwóch do kilku roślin na 1 m²). Rośliny okrywowe nie wymagają szczególnego traktowania i jeśli są właściwie dobrane do warunków, jakie panują w ogrodzie, same dobrze sobie radzą. Jedynie w początkowym okresie, czyli przez dwa-trzy lata, zanim się rozrosną i pokryją podłoże masą pędów, muszą być regularnie odchwaszczane. W czasie suszy należy je podlewać, a raz w roku zasilić nawozem.
