Dziurawiec zwyczajny – uprawa dziurawca w ogrodzie, właściwości i zastosowanie dziurawca
Dziurawiec zwyczajny to jedno z najbardziej znanych ziół. Dawniej dziurawiec pozyskiwało się głównie ze stanowisk naturalnych, obecnie jest powszechnie uprawiany, także w ogrodach. Radzimy jak uprawiać dziurawiec. Właściwości i zastosowanie lecznicze dziurawca.
Autor: Agnieszka Mike-Jeziorska
Dziurawiec zwyczajny to jedno z najbardziej znanych ziół
Dziurawiec zwyczajny (łac. Hypericum perforatum) to roślina wieloletnia osiągająca do 100 cm wysokości. Dziurawiec zwyczajny popularnie zwany jest też zielem świętojańskim. Jego ozdobą są drobne, eliptyczne liście z widocznymi kropkami na blaszce oraz żółte, szypułkowe kwiaty zebrane w baldachogrona. Dziurawiec kwitnie od czerwca do sierpnia. Surowcem leczniczym jest ziele dziurawca zbierane w początkowym okresie kwitnienia. Dziurawiec to również roślina ozdobna, którą z powodzeniem można sadzić na ogrodowych rabatach.
Uprawa dziurawca: wymagania i pielęgnacja
Dziurawiec zwyczajny zaleca się uprawiać na stanowiskach słonecznych, wtedy najobficiej kwitnie. Roślina nie ma dużych wymagań względem podłoża – toleruje różne typy gleb. Optymalne są jednak podłoża lekkie lub średnio zwięzłe, przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne o lekko kwaśnym odczynie.Nasiona dziurawca najlepiej wysiewać wprost do gruntu (w październiku) w rzędy oddalone od siebie o 40 cm. Młode okazy warto podlewać podczas suszy, starsze są dość wytrzymałe na niedobór wody. Od wiosny do lata dziurawiec zaleca się nawozić, szczególnie nawozami organicznymi. Z nawozów mineralnych często stosuje się polifoskę i saletrę amonową. Ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym jest odchwaszczanie. Dziurawiec można uprawiać w warzywniku, ogródku ziołowym lub w rabatach z innymi roślinami. Szczególnie dobrze prezentuje się w ogrodach naturalistycznych i wiejskich.
Uprawa dziurawca: pozyskiwanie i suszenie ziela
Ziele dziurawca ścina się na początku kwitnienia na wysokości około 35 cm (licząc od wierzchołków). Ważne, aby ograniczyć ilość zdrewniałych i mało wartościowych łodyg. Drugie cięcie dziurawca można wykonać pod koniec sierpnia. Nie należy ciąć bez rękawic w czasie upalnej pogody – kontakt z rośliną może powodować alergie skórne. Dziurawiec suszy się w warunkach naturalnych, w przewiewnym miejscu lub w piekarniku/suszarni, w temperaturze nieprzekraczającej 40 st. C.
Dziurawiec: właściwości i zastosowanie
Dziurawiec uważany jest za lek uniwersalny. Największym „atutem” i właściwościami dziurawca jest działanie antydepresyjne, przeciwnerwicowe i uspokajające (jest skuteczniejszy od popularniejszej melisy). Dodatkowo dziurawiec działa przeciwzapalnie, przeciwbólowo, przeciwskurczowo i moczopędnie. To ceniony lek na bezsenność. Można podawać go w formie naparów (dziurawiec parzony jak herbata), odwarów (dziurawiec gotuje się w wodzie przez 15–20min) lub nalewek z dziurawca.
