Palmiarnia Poznańska
Palmiarnia Poznańska
Autor: Archiwum serwisu
Poznańska palmiarnia powstała w 1910 roku. Składa się z kilku pawilonów oraz parku im. Wilsona.
W pawilonie I prezentowana jest roślinność subtropikalna, dominują pnącza i palmy, w II i III – roślinność klimatu umiarkowanego i kolekcja roślin charakterystycznych dla basenu Morza Śródziemnego.
Atrakcją pawilonu III jest około 10-metrowy dąb korkowy. W pawilonie IV zgromadzono bogaty zbiór sukulentów (głównie kaktusów), a w V – epifitów (wśród nich storczyków).
W pawilonie VI dominują formy drzewiaste (głównie z rodzaju Ficus). Centralne miejsce pawilonu VII zajmuje basen do uprawy wiktorii królewskiej Victoria regia, której pływające, pokryte na spodniej stronie ostrymi kolcami liście dorastają do 2 m.
Na specjalnym parapecie w pawilonie VIII uprawia się drobnych gatunków z dna lasu tropikalnego (begonie, ananasowate, maranty, paprocie). W pawilonie IX jest kolekcja roślin reprezentujących florę afrykańską (wilczomlecze, aloesy, sagowce, palmy).
W Parku Wilsona rośnie kilkaset drzew i krzewów. W trzech stawach oglądać można roślinny wodne.
Palmiarnia Poznańska jest otwarta codziennie z wyjątkiem poniedziałków i pierwszego dnia świąt Bożego Narodzenia, Wielkanocy, Nowego Roku i Wszystkich Świętych.
