Zalety i wady drewnianych tarasów. Najlepsze drewno na taras
Jakie zalety i wady mają drewniane tarasy? Drewniane tarasy są chętne budowane przy domach i w ogrodach. Poznaj wady i zalety drewnianych tarasów. Jakie jest najlepsze drewno na taras. ZDJĘCIA drewnianych tarasów
Autor: Mariusz Bykowski
Drewniany taras jest ciepły - można po nim chodzić boso
Drewniany taras ma swoje wady i zalety. Poznaj je, znim zdecydujesz się na budowę drewnianego tarasu przy domu bądź w ogrodzie.
Zalety i wady drewnianych tarasów
Zalety drewnianego tarasu:
- drewno na tarasie jest ciepłe w dotyku, a jednocześnie nie nagrzewa się latem;
- amortyzuje upadki;
- drewnianą posadzkę można ułożyć z dużych elementów.
Wady drewnianego tarasu:
- pod wpływem słońca drewno na tarasie zmienia kolor;
- jest najmniej trwałym spośrod materiałów na taras;
- jest trudne do utrzymania w czystości;
- wymaga okresowej konserwacji – zabezpieczania środkami grzybobójczymi i impregnowania co kilka lat;
- jeśli chcemy, aby taras drewniany służył nam przez długie lata, powinien być zadaszony.
Najlepsze drewno na taras
- deski sosnowe lub świerkowe zaimpregnowane ciśnieniowo;
- deski dębowe impregnowane lub bejcowane;
- deski podłogowe z drewna egzotycznego – takiego jak: tek, massaranduba, bangkirai;
- deski tarasowe ryflowane z drewna egzotycznego;
- elementy tarasowe z deszczułek z drewna krajowego i egzotycznego.
Gatunki twarde mają wysoką odporność na ścieranie, uszkodzenia, zarysowania. Z krajowych najtwardsze jest drewno dębowe, z egzotycznych – ipe (lapacho), bilinga, massaranduba; odporne na wilgoć jest drewno o tak zwanej dużej stabilności. Z gatunków krajowych największą stabilność ma drewno dębowe, z egzotycznych – tek i bangkirai.
Stosowane na tarasy rodzime drewno – sosnowe i świerkowe – jest miękkie oraz ma małą stablilność, a tym samym słabą odporność na wilgoć. Gdy nasiąknie wodą i wyschnie, odkształca się, wysycha i pęka. Dlatego koniecznie trzeba je zaimpregnować.
Niektóre gatunki drewna egzotycznego, na przykład bangkirai, są naturalnie zabezpieczone przed działaniem wody dzięki zawartym w nim olejkom i garbnikom. Jednak substancje te mogą być wypłukiwane z drewna, powodując odbarwienia lub korozję sąsiadujących materiałów. Dlatego do łączenia tego rodzaju drewna należy używać wyłącznie wkrętów i elementów ze stali nierdzewnej.Tarasy wykładamy deskami o grubości co najmniej 2 cm. Deski należy układać z odstępami o szerokości co najmniej 0,5 cm.
Ryfle (żłobienia) na deskach działają antypoślizgowo, i zabezpieczają nawierzchnię przed gromadzeniem się wody (spływa ona żłobieniami).
Niepolecane drewno na taras
- drewno olchowe – wygina się i deformuje pod wpływem wilgoci;
- drewno bukowe – jest nieodporne na wilgoć;
- niektórych gatunki drewna egzotycznego, na przykład samba, które deformuje się pod wpływem wilgoci.
