Dlaczego liście rododendrona są zwinięte po zimie? Jak uratować rododendrona?
Pozwijane liście różaneczników po zimie to dość częsty widok. Dlaczego liście rododendrona po zimie są zwinięte? Co to oznacza? Jak ożywić rododendrona? Jak ratować krzew i co robić, by liście różaneczników się nie zwijały?
Spis treści
- Zwijanie się liście rododendronów - jaka jest przyczyna?
- Dobre podłoże dla rododendronów to mniejsze ryzyko zwijania liści
- Co robić, by liście rododendronów się nie zwijały?
- Zwijanie liści różaneczników to skutek złego nawadniania krzewów
- Zwijanie liści różaneczników - objaw fytoftorozy
Różaneczniki (łac. Rhododendron) to jedne z najpiękniejszych krzewów spotykanych w naszych ogrodach. Są ozdobne z zarówno z kwiatów, jak i liści. W polskim klimacie osiągają zwykle kilka metrów wysokości. Kwitną od maja do czerwca. Barwa kwiatów może być zróżnicowana w zależności od odmiany.
Różaneczniki mają specyficzne wymagania i bywają kapryśne w uprawie. Szczególnie problematyczne są dla rododendronów zimy, zwłaszcza te bezśnieżne. Często już na przedwiośniu krzewy różaneczników mają mniej atrakcyjny wygląd i pozwijane liście.
Zwijanie się liście rododendronów - jaka jest przyczyna?
W przeciwieństwie do azalii liście różaneczników są zimozielone (częściowo). Ta różnica jednocześnie jest jedną z przyczyn zwijania się liści różaneczników. Krzew transpiruje wodę przez cały rok, także zimą. Niestety, w zimowym okresie często zdarza się, że roślina nie może pobrać wody na skutek mrozu. Dochodzi wtedy do wystąpienia zjawiska suszy fizjologicznej – woda w glebie jest, ale w takiej formie, że korzenie nie są w stanie jej pobrać. Roślina stopniowo zasycha, a pierwszym objawem jest właśnie zwijanie (rolowanie) liści. To naturalna reakcja fizjologiczna – rododendron zmniejsza w ten sposób powierzchnię parowania. Jeśli problem szybko zostanie zauważony, można jeszcze mu zaradzić.
Dobre podłoże dla rododendronów to mniejsze ryzyko zwijania liści
Kluczem do sukcesu w uprawie różaneczników jest odpowiednie przygotowanie podłoża. Krzewy te najlepiej rosną w kwaśnej (pH 4,0-5,0), torfowej glebie. Kwaśny odczyn podłoża jest konieczny dla dobrej przyswajalności składników pokarmowych. Ziemia pod różaneczniki nie może być zbyt ciężka i podmokła (wtedy zmniejsza się mrozoodporność różaneczników), ani zbyt lekka (łatwo dochodzi do wysuszania i wymywania składników pokarmowych). W zdecydowanej większości przypadków glebę trzeba więc uzdatnić. Najczęściej robi się to punktowo – w miejscach, gdzie będą posadzone różaneczniki wykopuje się głębokie i szerokie doły (znacznie większe od rozmiarów bryły korzeniowej). Na dnie należy wysypać grubą warstwę specjalistycznego podłoża do różaneczników (lub torfu) wymieszanego z korą sosnową i ziemią ogrodową w proporcji 1:1:1. Na tym etapie pielęgnacji w glebie można umieścić hydrożele – rozwiązanie pozwoli na magazynowanie wody i ograniczy ryzyko wysychania.
- Przeczytaj też: Rośliny lubiące kwaśną glebę, czyli rośliny kwasolubne
Autor: GettyImages
Do rodzaju Rhododendron należy około 1000 gatunków
Co robić, by liście rododendronów się nie zwijały?
Różaneczniki warto sadzić w miejscach lekko osłoniętych – wolnych od bezpośredniego nasłonecznienia. W takim wypadku roślina co prawda kwitnie nieco mniej obficie, ale jest mniej narażona na wysychanie (zwłaszcza zimą). Dobrym sposobem na zapewnienie dobrej wilgotności podłoża jest usypywanie kilkucentymetrowej warstwy ściółki w pobliżu pnia. Optymalne są fragmenty iglaków – kora, trociny, igliwie, które przy okazji pozwala utrzymać kwaśny odczyn gleby. Różanecznikom można również zaaplikować szczepionki mikoryzowe – to zwiększy ich zdrowotność (ograniczy ryzyko porażenia m.in. przez fytoftorozę oraz polepszy chłonność korzeni (będą sprawniej pobierały wodę i składniki pokarmowe).
Zwijanie liści różaneczników to skutek złego nawadniania krzewów
Różaneczniki należy obficie podlewać przez cały rok. Nie można żałować wody - powinna się dostać do głębiej położonych warstw korzeni. Bardzo ważne jest także podlewanie w okresie późnojesiennym oraz zimowym. Ograniczy to „zniszczenia” powstałe na wskutek wspomnianej wcześniej suszy fizjologicznej. Zabieg powinno się wykonywać w umiarkowanie ciepłe, bezmroźne dni. Częstotliwość zależy od potrzeb (warunków pogodowych danej zimy), zwykle jednak zaleca się kilkukrotne wykonanie zabiegu. Newralgicznym momentem jest szczególnie styczeń i luty. Wodę można lekko zakwasić dodając sok z cytryny. Jeśli zmiany na roślinie są znaczne, warto spróbować ją także wzmocnić nawozami dla roślin kwasolubnych. Zabieg wykonuje się wiosną – najlepiej dolistnie.
Zwijanie liści różaneczników - objaw fytoftorozy
Zwinięte liście różaneczników mogą być niestety także objawem choroby inwazyjnej – fytoftorozy (zgnilizny korzeni i podstawy pędu). W tym wypadku zmiany są jednak bardziej rozległe, a zauważa się je dość późno – najczęściej późną wiosną i latem. Na zwiniętych i zrolowanych wzdłuż nerwu głównego liściach pojawiają się przebarwienia. Liście tracą połysk, brązowieją i zamierają. Objawy są także widoczne na korzeniach i przy podstawie krzewu. Początkowo zmiany są widoczne na 1-2 pędach, potem rozprzestrzeniają się na cały krzew. Porażoną roślinę niestety trzeba wykopać i spalić. Te znajdujące się w pobliżu należy potraktować środkiem grzybobójczym Previcur Energy (doglebowo), Mildex (doglebowo i dolistnie). Niestety, nie istnieje środek, który skutecznie zlikwidowałby patogena grzybopodobnego wywołującego fytoftorozę.
- Przeczytaj też: Choroby rododendronów – jak je rozpoznawać i zwalczać?
