Cynia wytworna - Zinnia elegans

Cynia wytworna jest roślina jednoroczną z rodziny złożonych Asteraceae. Pochodzi z Meksyku. Rośliny mają 30–100 cm wysokości. Łodygi są wzniesione, rozgałęzione, pokryte krótkimi włoskami, pędy boczne dłuższe od pędu głównego, liście sercowato-jajowate, szorstkie.

Zobacz galerię 5 zdjęć

Autor: Maria Muszalska

Cynia wytworna

Spis treści

1. Kwiaty cynie
2. Cynie uprawa i rozmnażanie
3. Cynie odmiany

Kwiaty cynie

Cynia wytworna kwitnie od końca czerwca do października. Pędy boczne zakończone są koszyczkami kwiatowymi średnicy 5–14 cm, wyrastającymi na prostych, pustych wewnątrz szypułkach. Kwiaty języczkowe są sztywne, pokryte aksamitnymi włoskami, purpurowe, u odmian uprawnych białe, żółte, pomarańczowe, różowe łososiowe, szkarłatne, w różnych odcieniach. Kwiaty rurkowe zajmujące środek koszyczka są żółte, z ząbkami aksamitnie owłosionymi.

Cynie uprawa i rozmnażanie

Cynie wymagają gleby próchniczej, zasobnej w składniki pokarmowe, dostatecznie wilgotnej, o pH 7,0–8,0 oraz słonecznego i ciepłego stanowiska.Sadzi się je na kwietnikach i rabatach bylinowych. Niskie odmiany nadają się na obwódki i do sadzenia w pojemnikach. Odmiany wysokie nadają się na kwiat cięty.Cynie rozmnaża się przez nasiona wysiewane pod koniec marca do ciepłego inspektu (temperatura 18 st. Celsjusza). Należy je przepikować, gdy siewki wytworzą pierwszy właściwy liść, sadząc rośliny w rozstawie 5 x 5 cm lub pojedynczo do doniczek. Na miejsce stałe wysadza się w trzeciej dekadzie maja, w rozstawie 30 x 20–15 cm. Nasiona cynii można też wysiewać bezpośrednio do gruntu na początku maja – wtedy rośliny zaczną kwitnąć później (w lipcu), ale obficiej.

Cynie odmiany

Odmiany cynii zebrane są w grupy różniące się między sobą przede wszystkim budową koszyczka kwiatowego i wysokością roślin. Poza odmianami o koszyczkach pojedynczych dostępne są także cynie pełne.

• I. Flore pleno - wysokość 40–50 cm, koszyczki pełne, półkoliste, lekko spłaszczone, kwiaty języczkowe ułożone dachówkowato. Nadają się na kwiat cięty.
• II. Dahliaeflora – wysokość 50–90 cm, silnie rozkrzewione, koszyczki kwiatowe średnicy 10–15 cm, pełne, wypukłe.
• III. Kalifornijskie olbrzymie - wysokość do 100 cm, koszyczki kwiatowe o średnicy 15–16 cm, pełne, płaskie. Kwiaty języczkowe ułożone dachówkowato są lekko wygięte ku dołowi.
• IV. Kaktusowe - wysokość 60–80 cm, koszyczki kwiatowe o średnicy 10–11 cm, lekko wypukłe; kwiaty języczkowe ściśle zwinięte, poskręcane i faliste, w środkowej części kwiatostanu krótsze i często cieńsze.
• V. Scabiosaeflora - wysokość 50–80 cm, koszyczki kwiatowe o średnicy 5,5–8 cm, kwiaty języczkowe osadzone tylko na brzegu kwiatostanu, środek koszyczka wysoko, półkoliście wzniesiony zajmują silnie wyrośnięte kwiaty rurkowe (kwiaty języczkowe i rurkowe są tej samej barwy). W uprawie znajdują się mieszanki wielobarwne.
• VI. Liliput - wysokość 25–40 cm, koszyczki o średnicy 4–5 cm, pełne, płaskie; kwiaty języczkowe szerokie, ułożone luźno.
• VII. Cupido - wysokość 25 cm, koszyczki kwiatowe pełne i półpełne o budowie kulistej, średnicy 4–5 cm.
• VIII. Pomponowe - wysokość 30–40 cm, koszyczki pełne, kształtu kulistego, średnicy 4–5 cm; kwiaty języczkowe krótkie, szerokie, ułożone jeden na drugim.