Szrotówek kasztanowcowiaczek - groźny szkodnik kasztanowców

2011-10-14 2:00

Szrotówek kasztanowcowiaczek, motyl z rodziny kibitnikowatych, jest groźnym szkodnikiem kasztanowców. Wskutek jego żerowania na liściach kasztanowców powstają się tzw. miny o kolorze kremowym i brązowym. Do Polski szkodnik ten dotarł pod koniec lat 90. i opanowuje nowe tereny.

Szrotówek kasztanowcowiaczek (Cameraria ohridella) – motyl 2,8-3,8 mm długości - od wielu lat niszczy drzewa kasztanowców. Według ostatnich doniesień żerowanie rozpoczął także na klonie jaworze. W roku może pojawić się od 3 do 5 pokoleń szrotówka kasztanowcowiaczka. Część poczwarek szkodnika zimuje w opadłych liściach i wiosną rozpoczyna żerowanie lub pozostaje w tzw. uśpieniu przez 2-3 lata.
Najskuteczniejszą metodą walki z tym groźnym szkodnikiem jest grabienie i niszczenie porażonych liści. Poczwarki szrotówka kasztanowcowiaczka wytrzymują nawet trzydziestostopniowe mrozy. Motyle pierwszego pokolenia szrotówka wylatują ze ściółki na przełomie kwietnia i maja. Z kilograma suchych liści może wylecieć nawet 4 tysiące osobników. Samice szrotówka kasztanowcowiaczka składają jaja na młodych liściach kasztanowców. Jedna samica może złożyć od 20 do 60 jaj, z nich wylęgają się gąsienice, które następnie wygryzają miękisz w liściach, co skutkuje szybkim brązowieniem liści i ich opadaniem. Żerowanie szrotówka kasztanowcowiaczka bardzo osłabia kasztanowce, a w niektórych przypadkach może doprowadzić nawet do ich zamierania. Czasem zdarza się tak, że drzewo na którym żeruje ten szkodnik, stara się odtworzyć listostan, a nawet potrafi powtórnie zakwitnąć.

Sposoby zwalczania szrotówka kasztanowcowiaczka

  • Metoda mechaniczna - polega na ograniczaniu liczebności stadium zimującego szkodnika przez grabienie i usuwanie opadłych liści kasztanowców. Zebrane liście powinny być natychmiast zniszczone przez spalenie lub kompostowane dłuższy czas w pryzmie przykrytej ziemią lub folią, w pryzmie tej temperatura musi wynosić co najmniej 40 st. Celsjusza. Sposób ten pozwala ograniczyć liczebność pierwszego pokolenia szkodnika. Niestety, są miejsca, z których niemożliwe jest całkowite usunięcie liści – parki lub gęste zarośla. Pozostające pod drzewami liście są rezerwuarem szkodnika. Duży potencjał rozrodczy osobników szrotówka rozwijających się latem zapewnia szybką odbudowę jego populacji.
  • Specjalne opaski lepowe zakładane na pnie drzew. Opaski te są nasączone mieszanką kleju oraz feromonów płciowych wydzielanych przez samice szrotówka kasztanowcowiaczka. Przyciągnięte tym zapachem samce szrotówka przyklejają się i zostają w „pułapce bez wyjścia”.
  • Szczepienie drzew – iniekcja do pnia drzewa - aby wstrzyknąć lekarstwo, trzeba zrobić nawiert w drzewie. Polega to na wprowadzeniu do tkanek przewodzących drzewa środków owadobójczych. Preparaty wszczepione do drzewa rozchodzą się wewnątrz, dochodzą do liści, które stają się niejadalne dla gąsienic szrotówka kasztanowcowiaczka. Gdy larwa zje miąższ liścia z zaszczepionego drzewa przestaje żerować. Gąsienica ginie po prostu z głodu, a nie w wyniku działania środka chemicznego.
  • ”Klatki" wypełnione wodą i nasączone feromonami zamieszcza się koronach drzew. Latające samce zwabione zapachem samic wpadną tam oszołomione i utopią się.
  • Zawieszanie w konarach drzew kasztanowców budek lęgowych dla sikorek i innych wróblowatych, które są naturalnym wrogiem szrotówka kasztanowcowiaczka.
Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Nasi Partnerzy polecają