Z czego zrobić ścieżki w ogrodzie. Ogrodowe ścieżki z betonu, klinkieru, drewna, kamienia, żwiru

2020-05-01 8:58

Ścieżki w ogrodzie łączą odległe części działki, ułatwiają poruszanie się po ogrodzie i zdobią. Z czego zrobić ścieżki w ogrodzie? Materiały na ogrodowe ścieżki. Ogrodowe ścieżki z betonu, klinkieru, drewna, kamienia, żwiru.

Rozmieszczenie ścieżek w ogrodzie należy uwzględnić w projekcie ogrodu. Ogrodowe ścieżki łączą często odwiedzane obszary działki, ale także kształtują przestrzeń i decydują o charakterze ogrodu i otoczenia domu. Wprowadzają w kompozycję dynamikę, wyznaczają kierunek przemieszczania się po działce, prowadzą do atrakcyjnych miejsc. Ścieżki sąsiadujące z trawnikiem powinny leżeć na równi z murawą, bo to ułatwi koszenie (swobodnie można przejeżdżać kołami kosiarki po nawierzchni), ścieżki przylegające do rabat warto ułożyć nieco wyżej - to zapobiegnie wypłukiwaniu ziemi na nawierzchnię w czasie deszczu lub podczas podlewania.

Spis treści

  1. Ścieżki ogrodowe z betonowych elementów
  2. Ścieżki ogrodowe z bruku klinkierowego
  3. Ścieżki ogrodowe z kamienia
  4. Ścieżki ogrodowe z drewna
  5. Ścieżki ogrodowe ze żwiru

Ścieżki ogrodowe z betonowych elementów

Beton to najczęściej wykorzystywany materiał do utwardzania nawierzchni wokół domu, także ścieżek. Rozmaite kształty i wielkość elementów, a także różne wykończenie ich powierzchni i bogata kolorystyka pozwalają dopasować nawierzchnię do otoczenia utrzymanego zarówno w stylu nowoczesnym, jak i tradycyjnym. Są kostki stylizowane na stare, naśladujące kamienny bruk i płyty imitujące cięty granit czy surowy piaskowiec. Z barwionego i fakturowanego betonu produkowane są elementy do złudzenia przypominające deski, bruk drewniany albo stare podkłady kolejowe. Często w kolekcjach firm są elementy różnej grubości – tych najcieńszych (i najtańszych) używa się do utwardzani ścieżek, grubsze służą do wyłożenia podjazdu. Na ścieżki w ogrodzie wystarczą kostki lub płyty grubości 4 cm. Choć elementy betonowe charakteryzuje duża trwałość, warto je zaimpregnować, by zmniejszyć wnikanie wody i zanieczyszczeń w głąb ich struktury. Należy również zachować ostrożność zimą przy ich odśnieżaniu – lepiej nie skuwać lodu ostrymi narzędziami, bo można uszkodzić ich zewnętrzną warstwę.

Ścieżki i nawierzchnie w ogrodzie przerośnięte trawą i roślinami >>>

Ścieżki ogrodowe z bruku klinkierowego

Klinkier to materiał solidny i trwały. Nie niszczeje pod wpływem warunków atmosferycznych, nie zmienia koloru, nie chłonie brudu, jest odporny na uderzenia i ścieranie. W niezmienionym stanie pozostaje przez dziesiątki lat. Poza tym ładnie wygląda w otoczeniu roślin. Ścieżki ułożone w klasyczną jodełkę – szczególnie te o tradycyjnej rdzawej barwie – przywodzą na myśl staromodne romantyczne ogrody. Bardzo efektowne są elementy postarzane lub ręcznie formowane o nierównej powierzchni i naturalnych przebarwieniach. W kolekcjach bywają cegły elewacyjne i brukowe, co pozwala na utrzymanie jednorodnej kolorystyki wokół domu. Do utwardzania ścieżek stosowany jest bruk klinkierowy grubości 4 cm (zwykle są to cegły wielkości 20 x 10 cm lub kostka 5 x 5 cm). Ponieważ wytrzymuje on nacisk samochodu osobowego, można go także Z kamienia użyć do wykończenia podjazdu czy podwórza przed domem.

Klinkier w ogrodzie: inspiracje. Co można zrobić z klinkieru - ZDJĘCIA >>>

Ścieżki ogrodowe z kamienia

Ścieżki z kamienia są naturalne, szlachetne i uniwersalne – pasują do każdego otoczenia i dobrze wyglądają w połączeniu z innymi materiałami. Najczęściej ścieżki utwardzane są kostkami granitowymi (najpopularniejsze barwy to szary i rudy, ale mogą też być czerwone). Granit jest twardy i bardzo trwały, nie szkodzą mu woda i mróz, nie musi być impregnowany. Podobne właściwości mają bazalt (czarny kolor), porfir (skała o szaro-czerwono-brązowej barwie) i sjenit (może mieć kolor szary lub prawie czarny). Z nich także produkowana jest kostka brukowa. W ogrodzie, wśród zieleni, bardzo ładnie wyglądają nieformalne ścieżki z ułożonych luźno nieregularnych kamiennych płyt. Można je obsiać trawą lub obsadzić niskimi roślinami (na przykład macierzanką lub płomykami szydlastymi na słońcu, a karmnikiem ościstym w cieniu). Do ich budowy często wykorzystywany jest piaskowiec. Jest on mniej trwały od innych skał – ma porowatą strukturę, więc łatwo chłonie wodę, szybciej się brudzi, porasta glonami i niszczeje pod wpływem mrozu – dlatego należy go zaimpregnować.

Kamień ogrodowy: rodzaje, cena, zastosowanie. Żwir, grys, kora kamienna, otoczaki i głazy w ogrodzie >>>

Ścieżki ogrodowe z drewna

Ścieżki drewniane ładnie wyglądają w ogrodach wiejskich i nawiązujących stylem do natury. Ich wadą jest mniejsza trwałość niż ścieżek wykonanych z innych materiałów. Można ją zwiększyć przez solidną impregnację drewna i położenie pod nawierzchnią drenażu z tłucznia (grubości 20-30 cm). Najdłużej wytrzymują ścieżki z dębiny (w sprzyjających warunkach nawet bez impregnacji mogą służyć przez kilkadziesiąt lat). Znacznie krócej – świerkowe i sosnowe (niezabezpieczone niszczeją już po kilku latach). Upływ czasu lepiej znoszą nawierzchnie na przepuszczalnym gruncie, w słonecznym, łatwo przesychającym miejscu. W cieniu drewno chłonie i zatrzymuje wilgoć, czego skutkiem jest korozja biologiczna, nie wolno też zapominać, że mokre drewno jest śliskie. Stosowany jest bruk drewniany, czyli pocięte, okorowane i zaimpregnowane fragmenty pni oraz konarów o średnicy 10-30 cm i wysokości 15-25 cm. Nie należy ich układać na styk. Nawet zakonserwowane drewno pracuje – pod wpływem wilgoci zmienia swoją objętość – więc jeżeli elementy będą ułożone ciasno, łatwo o wypaczenia. Ogrodowe ścieżki są też budowane z podestów z desek zamocowanych na krawędziakach, które układa się na warstwie tłucznia.

Pomysł na ścieżkę w ogrodzie: ścieżka z samej ziemi >>>

Ścieżki ogrodowe ze żwiru

Ścieżki żwirowe dobrze komponują się z roślinami. Skromne i bezpretensjonalne – nie przyciągają uwagi, ale podkreślają walory otoczenia. Buduje się je z kruszyw wielkości 5-25 mm o ostrych krawędziach (na przykład klińca albo grysu), ponieważ dobrze się klinują. Nie nadaje się natomiast żwir rzeczny, który ma zaokrąglone powierzchnie, co sprawia, że jego ziarna łatwo się przemieszczają i nawierzchnia nie jest stabilna. Niewskazane są też kruszywa z miękkich skał – wapienia lub dolomitu. Pod wpływem deszczu oraz mrozu szybko niszczeją, lasują się i tworzą zbitą warstwę.

Nawierzchnię żwirową łatwo można zrobić samemu. Jeżeli grunt jest przepuszczalny i piaszczysty, wystarczy wyciąć koryto ścieżki głębokości 10 cm (pamiętając o spadku poprzecznym 0,5-3 proc.),  osadzić listwę brzegową, rozłożyć kruszywo i dokładnie je ubić – od tego zależy trwałość nawierzchni. Jeśli grunt jest nieprzepuszczalny, należy położyć dodatkową warstwę drenażu grubości 10-15 cm z kruszywa frakcji 30-40 mm. Na dnie wykopu warto położyć włókninę, która zapobiegnie przerastaniu nawierzchni chwastami.

Ścieżki żwirowe w ogrodzie - jak zbudować i pielęgnować ogrodową ścieżkę żwirową >>>

Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Nasi Partnerzy polecają

Materiał Partnerski

Materiał sponsorowany

Pozostałe podkategorie