Ogród japoński: idealne miejsce na odpoczynek i kontemplację
Ogrody japońskie wywodzą się z dalekowschodnich tradycji. Są jednym z najbardziej charakterystycznych rodzajów ogrodów. W Japonii sztukę zakładania tych ogrodów dopracowano do perfekcji.
Autor: Pracownia Sztuki Ogrodowej
Ogród japoński wokół domu
Ogród japoński kryje w sobie pewną tajemniczą mistykę. Z regionalnej tradycji szybko wybiły się do rangi jednego z głównych kierunków w architekturze krajobrazu. W wielu krajach zakłada się je i stylizuje na oryginalne japońskie pierwowzory. Archetypem dla tych założeń ogrodowych jest unikalna japońska natura, której odzwierciedlenie próbuje się uzyskać w mniejszej skali. Można je krótko opisać jako subtelne, perfekcyjne, proste i eleganckie.
Rośliny: podstawowy element ogrodów japońskich
Jednak dobór gatunków roślin nie jest swobodny. Obowiązują zasady, którymi należy się kierować aby nie wyjść poza kanon japońskiej sztuki ogrodowej. Najczęściej stosowanymi gatunkami drzew i krzewów są: magnolie, wiśnie, azalie, klony palmowe, piwonie, sosny. Niskie rośliny kwitnące nie są zbyt często stosowane. Głównie jako akcent kolorystyczny. W ogrodach japońskich ważne jest, aby kontrolować rośliny i nadawać im narzucone kształty. Przycinanie to ważny zabieg, dzięki któremu można wykorzystać plastyczność materiału roślinnego.
Budynki i mała architektura podkreślają styl ogrodu orientalnego
Innymi ważnymi elementami w ogrodach japońskich, które dodatkowo podkreślają ich styl i nawiązują do tradycji Japonii są budynki oraz tzw. mała architektura. Ogrody często zakładano przy klasztorach, pałacach oraz zamkach. Starano się dokomponować do nich założenie ogrodowe, tak by oba elementy mogły się zazębiać i wzajemnie uzupełniać nie kolidując ze sobą. Jednak prócz dużych obiektów spotykamy także małe budynki, takie jak: pawilony do ceremonii picia herbaty, małe świątynie i wiaty do modlitwy i samotnej kontemplacji. Na zdjęciach przedstawiających ogrody dalekowschodnie często widzimy także dziwny stojący, kamienny element, przypominający trochę karmnik dla ptaków z daszkiem. To latarnia - jest to charakterystyczny obiekt dla sztuki japońskiej, który w nocy daje jasne akcenty.
Woda w ogrodzie japońskim
Płynąca woda ma symbolizować życie i ruch obecny w przyrodzie. Zdarza się jednak, że zostaje zastąpiona przez pola żwiru lub piasku. Grabione w odpowiedni sposób symbolizują fale na wodzie. Jest również typ ogrodu japońskiego, tzw. suchy ogród, w którym żwir stanowi bazę całego założenia. Zwykle znajduje się na zamkniętym, ogrodzonym areale na planie prostokąta. Całość pokryta jest drobnymi kamyczkami, które są skrupulatnie zagrabiane. Gdzieniegdzie tylko wystają naturalnych kształtów skały, otoczone ubogą roślinnością. Mają one symbolizować wyspy, których nie brakuje w archipelagu Wysp Japońskich.
Ogrody japońskie jako wzór ogrodów orientalnych
We wszystkim co robimy, w każdej działalności dobrze jest się podpierać zdobytymi już osiągnięciami. Stawiając sobie coś za wzór, dążymy do doskonałości. Również w ogrodnictwie warto czerpać inspirację z dotychczasowych osiągnięć. Ogrody japońskie dopracowano do perfekcji. Są przykładami majstersztyku w architekturze krajobrazu. Z tego względu znakomicie nadają się na wzór przy tworzeniu własnych założeń. Należy jednak pamiętać, że bezmyślna próba kopiowania sztuki japońskiej w Polsce może zakrawać o kicz. Jest to coś, co w żaden sposób nie wiąże się z naszą kulturą, tradycją i krajobrazem. Czerpanie inspiracji to nie próba naśladownictwa.
Ogród japoński we Wrocławiu
W Polsce najbardziej znaną realizacją tego typu jest Ogród Japoński we Wrocławiu. Znajduję się w Parku Szczytnickim. Powstawał w latach 1909-1912 i miał być atrakcją na Wystawie Stulecia w 1913 roku. Później założenie podupadło, aż do 1996 roku, kiedy ruszyły prace renowacyjne. Prace opóźniła powódź z 1997 roku. Ponowne otwarcie nastąpiło w 1999 roku. Wiele osób uważa go za nieudolną próbę naśladowania oryginalnych tego typu założeń. Nie zmienia to jednak faktu, że jest chętnie odwiedzany przez wrocławian i turystów.
